Baudrillard, Kötülügün Seffafligi adli bu eserinde, Batiyi var eden temel kavramlardan olan gelisme, ilerleme ve kendini koruma ilkesinin, her yerde, yok olusun ve ölme halinin sürekliligine dönüstügünü gösterir. 1960larin cinsel devrimi, cinsel özgürlüge degil; travestiligin hükümranligina, kadin ve erkek kategorilerinin birbirine karismasina yol acmistir. Sanatta devrim ile iyi ve kötü gibi estetik düzeye dair kategoriler terk edilerek kötünün de kötüsü türünden trans-estetik kopyalar hayatlarimizi doldurmustur. Sibernetik devrim, makine ile insan arasindaki ayrimi makine lehine ortadan kaldirmis; politikanin sonuna yol acan politik devrim ise eski politik bicimlerin simülasyonu olan trans-politikanin egemenligini kurmustur...
Batinin politik bagisiklik sistemi, kendi bünyesindeki virüsler nedeniyle tehdit altindadir. Sömürgecilikten bu yana, farkli olani ve ötekini yok etmis olan Bati, artik ayninin aynasinda, kendi kendinden üreyen ve türeyen cinsiyet ve zihniyetleriyle birbirinin kopyasi olan bireylerin dünyasidir. Artik öteki cehenneminde degil, kendi cehenneminde yasayan bu insanin bir digerinde kesfedebilecegi hicbir sey kalmamistir; cekici tek sey nesnelerdir...
Gecmiste Batinin sayisiz kötülük tohumu gönderdigi öteki dünya olan Ücüncü Dünya da bugün, yillarca benimsemis gibi gözüktügü modern degerleri reddedisiyle Batidan rövansi almanin pesindedir...
Kendisini kuramsal terörist ve nihilist olarak tanimlayan Baudrillardin bu eseri, insanin ve insanlar arasi iliskilerin yok olusuna bir agit, bir cigliktir. Secimi insandan yana olan ve bu cigligi güclendirip bir karsi cikis manifestosuna dönüstürmek isteyen herkesin okuyarak, düsünerek ve tavir alarak katilabilecegi bir eser...
