Her kültürün güzellik ve sanata iliskin bir görüsü olmus, ama her kültür bu görüsü acik bir kuramsal cerceveye oturtmamistir. Estetik kavrami XVIII. yüzyilda Avrupada dogmustur. Bu yüzden estetigin tarihini ele alan bircok kitap, bu tarihten önce gelistirilen güzellik ve sanat kuramlarini pek göz önünde bulundurmamistir; Ortacag dönemi de uzun süre bu anlam kargasasindan büyük ölcüde zarar görmüstür. Ama elli yili askin bir süredir tarihcilerin tutumu degismis, Ortacag estetigi üzerine son derece ilginc düsünceler üretilmistir. Ortacag Estetiginde Sanat ve Güzellik, uzman olmayan okura da, Kilise Babalari döneminden baslayarak, Yüksek Ortacag boyunca ve Rönesansin dogusuna kadar süren bir tartismanin en önemli noktalarini anlatmakta, bu cagin dönüm noktasi niteligindeki yönlerini sunmakta, Ortacag insaninin zihniyetini, begenisini, yönelimlerini daha iyi anlama olanagi saglamaktadir. Umberto Econun cok daha sonra yazdiklarina da isik tutan bu önemli calismasinin gerek telif, gerek ceviri yapitlarla Türkiyede de bir ilgi odagi haline gelen ortacag kültürünün anlasilmasina katkida bulunacagina inaniyoruz.
