Tas Kavsak; Büyücüler ve Kanun Kacaklari Birligi AMO tarafindan kol kanat gerilmis Daniel Pearse isimli zeki ve amansiz bir hayal gücüne sahip öksüz bir cocugun romani. Birlik, büyücülerin anadan dogma degil sonradan olma oldugunu iyi bildiginden Danieli bilge hocalarin eline teslim ederek onu meditasyon, kasa hirsizligi, poker ve duvardan gecmek gibi alisilmadik becerileri iceren siradisi bir ciraklik sürecine tabi tutar. Egitimini basariyla tamamlayan Daniel, Birlikin talebiyle, ABD Hükümeti tarafindan New Mexicodaki bir kasada tutulan ve Felsefe Tasi ya da Kutsal Kase oldugu rivayet edilen gizemli, 2,5 kiloluk elmas bir kürenin pesine düser.
Danielin bu büyülü tasi elde etme ve annesini kimin öldürdügünü bulma arayisi, Büyü ya da Zindanlar ve Ejderhalar oyunundaki rollere bürünülen cehennemden dünyalardaki özgür ruhlu bir macera. Ve farkina varamiyor olsak da hepimizin icinde var olan güclere bir güzelleme.
Tas Kavsaki okumak, gercekten önem tasiyan seyler serefine düzenlen mis bitmeyen bir kutlamaya katilmak gibi.
Daniel Pearsein cocukluktan yetiskinlige gecis hikayesi biraz Thomas Pynchoni, biraz Tolkieni biraz da Richard Brautigani andiriyor ve Huckleberry Finnin mirasini yasatiyor. Tas Kavsak samataci, sasirtici ve ayni zamanda masalsi bir macera. Öylesine tatli, öylesine Amerikaya özgü bir iyimserligi var ki adeta uzaklarda bir yerlerde, alisveris merkezlerinin ardinda Ozu bizi beklerken buluyoruz.
0Imgelem gücüyle dolu karakterlerin gecit yaptigi muhtesem bir anlati.
Kesinlikle acayip ve kesinlikle sapina kadar Amerikali bir dünyada, tuhaf bir adamin hakikate ve bilgiye ulasmak icin ciktigi cilgin bir modern Odysseus hikayesi
Bu roman ucsuz bucaksiz bir cesitlilik gösterdigi kadar carpici da. Yazar büyük bir beceriyle AMOyu gercek Amerikaya ilmek ilmek isleyerek romani bu ülkeye dair nefes kesici bir anlatiya dönüstürmüs. Genis karakter yelpazesinin her bir üyesinde görülen derin hümanizma ise romana cok özel bir görkem kazandiriyor.
Kitaba basladigim ilk yarim saat icinde kendimi hikayeye tamamen kaptirmistim. Roman sürükleyiciligini hic yitirmeden beni son satira kadar merakta birakti.
Temposu hic düsmeyen, insani aglatan, güldüren, meraka sürükleyen bir anlati. Olaylarin cogunun imkansizligi asikar da olsa hikaye sonuna kadar inandiriciligini koruyor.
