Lela merdivenlere kadar gitmis, orada kalakalmisti. Saginda bir pencere vardi. Uzaklarda komsu agaclarin tepeleri görülebiliyordu. Yurt bahcesini cevreleyen duvar gözükmüyordu bile. Bir kez daha ama bu sefer ilkinden cok daha güclü bir sekilde, daha önce sanki hic yasamamis oldugu hissine kapildi kiz. Insan yalnizca bu cözüme ulasma hissine sahip oldugunda, yalnizca aslinda orada degilmis de bambaska bir varliga karisivermis gibi oldugunda tamamlanabiliyordu. Merdivenleri indiginde yeniden yalnizca Lela olacakti kiz ama bunu istemiyordu. Elleriyle beyaz keten bezini tutup bu soguk kumasi gögsüne bastirdi rüya görmedigini kanitlamaya calisiyordu kendine. Odanin ve kadinin kokusu üzerinden gitmesin diye, gercek olmus hicbir sey bozulmasin diye hareket etmek bile istemiyordu. Dikkatlice basamak basamak inip bir seyler degisti mi diye bakmak icin durdu. Hayir, degismemisti. Asagi iniyordu ama aslinda yukaridaki odadaydi, sandalyede oturuyordu, kollari Fräulein von Bernburga dolanmisti. Gercek gerceklik buydu iste. Asagi inen, dolap odasina giden, dolabini acan o degildi, bir rüyaydi aslinda.1931 yilinda Mädchen in Uniform adiyla ilk kez sinemaya uyarlanan kitap, 1958 yilinda basrollerinde Romy Schneider ve Lilli Palmer ile yeniden uyarlanmis, bu film Alman klasikleri arasinda yerini almistir. Alman yazar Christa Winsloenun en bilinen eseri olan Manuela, 20. yüzyil escinsel edebiyatin en eski örnekleri arasinda olmasina ragmen bircok kaynakta yer almiyor. Ne var ki tarihte fasizmin kara listesine alinmis, tarihin kara günlerine gömülmeye calisilmis her yazar gibi Christa Winsloe da hala burada.
